Nevzat Erdağ Vergi, Sosyal Güvenlik ve İş Hukuku Uzmanı
27.03.2018 Tarihli Resmi Gazetenin Mükerrer Sayısında yayınlanan 7103 sayılı Vergi Kanunları İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun ile Gelir Vergisi Kanununda Yapılan değişiklikler şu şekildedir:
Bu düzenleme ile çatısında veya cephesinde 10 KW’a kadar elektrik üretenler ihtiyaçlarından fazlasını sattıklarında elde ettikleri gelirler için herhangi bir vergi ödemeyeceklerdir. Hemen vurgulayalım ki, bu düzenleme kurumları kapsamamaktadır. Ticari faaliyetle uğraşan şirketler Kurumlar Vergisi mükellefi olacaklarından bu muafiyetten yararlanamayacaklardır. Bu muafiyet Gelir Vergisi mükelleflerine yönelik olarak getirilmiştir. 7103 sayılı yasanın 3. Maddesi ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “Vergiden Muaf Esnaf” Başlıklı 9’uncu maddesinin birinci fıkrasına (8) numaralı bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiş ve mevcut (9) numaralı bent (10) numaralı bent olarak teselsül ettirilmiştir. “9. 14/3/2013 tarihli ve 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu uyarınca lisanssız yürütülebilecek faaliyetler kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı elektrik enerjisi üretimi amacıyla, sahibi oldukları veya kiraladıkları konutların çatı ve/veya cephelerinde kurdukları kurulu gücü azami 10 kW’a kadar (10 KW dâhil) olan (Kat maliklerince ana gayrimenkulün ortak elektrik enerjisi ihtiyacının karşılanması amacıyla kurulan dâhil) yalnızca bir üretim tesisinden üretilen elektrik enerjisinin ihtiyaç fazlasını son kaynak tedarik şirketine satanlar (Bu bendin uygulanmasında üçüncü fıkra hükmü dikkate alınmaz.);”
Bu düzenleme ile ücret istisnalarına yeni bir bent eklenmiştir. İşverenlerce, kadın hizmet erbabına kreş ve gündüz bakımevi hizmeti verilmek suretiyle sağlanan menfaatler ücret sayılırken bu düzenleme sonrası belli koşullarda ücret sayılmayacaktır. 7103 sayılı yasanın 4. Maddesi ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “Ücretlerde” Başlıklı 23’üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir. “16. İşverenlerce, kadın hizmet erbabına kreş ve gündüz bakımevi hizmeti verilmek suretiyle sağlanan menfaatler (İşverenlerce bu hizmetlerin verilmediği durumlarda, ödemenin doğrudan bu hizmetleri sağlayan gelir veya kurumlar vergisi mükelleflerine yapılması şartıyla, her bir çocuk için aylık, asgarî ücretin aylık brüt tutarının % 15’ini aşmamak üzere bu istisnadan yararlanılır. Kreş ve gündüz bakımevi hizmetini sağlayanlara yapılan ödemelerin belirlenen istisna tutarını aşan kısmı ile hizmet erbabına bu amaçla nakden yapılan ödemeler ve sağlanan menfaatler ücret olarak vergilendirilir. Bu bentte yer alan %15 oranım, asgarî ücretin aylık brüt tutarının %50’sine kadar artırmaya ve kanuni seviyesine getirmeye Bakanlar Kurulu, bu istisnanın uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.).”
7103 sayılı yasanın 5. Maddesi ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “Tazminat ve Yardımlarda ” Başlıklı 25’inci maddesinin birinci fıkrasının (7) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “7. a) 25/8/1971 tarihli ve 1475 sayılı İş Kanunu ve 20/4/1967 tarihli ve 854 sayılı Deniz İş Kanununa göre ödenmesi gereken kıdem tazminatlarının tamamı ile 13/6/1952 tarihli ve 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanuna göre ödenen kıdem tazminatlarının hizmet erbabının 24 aylığını aşmayan miktarları (Hizmet ifa etmeksizin ödenen ücretler tazminat sayılmaz.);
Bu değişiklik sonrası asgari ücretlinin eline geçen para yılın son aylarına doğru Gelir Vergisi kesintisi nedeniyle azalmayacaktır. Uzun süredir sorun olan bu durum yasal değişiklikle sorun olmaktan çıkarılmıştır. 7103 sayılı yasanın 6. Maddesi ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “Asgarî geçim indirimi” Başlıklı 32’nci maddesine dördüncü fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “Net ücretleri, bu Kanunun 103’üncü maddesinde yazılı tarife nedeniyle bu maddedeki esaslara göre sadece kendisi için asgarî geçim indirimi hesaplanan asgarî ücretlilere, içinde bulunulan yılın Ocak ayma ilişkin ödenen net ücretin (ilgili yılda geçerli asgarî ücretin dönemsel olarak farklı tutarlarda belirlenmiş olması halinde, yeni asgarî ücretin geçerli olduğu aylar için artışın uygulandığı ilk aydaki ücret üzerinden Kanunun 103’üncü maddesinde yer alan tarifenin ilk dilimindeki oran baz alınarak hesaplanan net ücretin) altında kalanlara, bu tutar ile bu tutarın altında kalındığı aylara ilişkin olarak aylık hesaplanan net ücreti arasındaki fark tutar, ücretlinin asgarî geçim indirimine ayrıca ilave edilir. Bu fıkrada geçen net ücret, yasal kesintiler sonrası ücret tutarına asgarî geçim indiriminin ilavesi sonucu oluşan ücreti ifade eder.”
Hizmet sözleşmesi sona erdikten sonra; karşılıklı sonlandırma sözleşmesi veya ikale sözleşmesi kapsamında ödenen tazminatlar, iş kaybı tazminatları, iş sonu tazminatları, iş güvencesi tazminatları gibi çeşitli adlar altında yapılan ödemeler ve yardımlar da bundan sonra ücret olarak kabul edilecektir. 7103 sayılı yasanın 7. Maddesi ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “Ücretin Tarifi” Başlıklı 61’inci maddesinin üçüncü fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir. “7. Hizmet sözleşmesi sona erdikten sonra; karşılıklı sonlandırma sözleşmesi veya ikale sözleşmesi kapsamında ödenen tazminatlar, iş kaybı tazminatları, iş sonu tazminatları, iş güvencesi tazminatları gibi çeşitli adlar altında yapılan ödemeler ve yardımlar.”
